Szymun Wroczek urodził się w 1976 roku na Uralu, wychował się w Niżniewartowsku w Zachodniej Syberii. Ukończył Moskiewski Uniwersytet Nafty i Gazu im. I.M. Gubkina.
W 2003 roku rozpoczął naukę w Rosyjskiej Akademii Sztuki Teatralnej na wydziale aktorstwa. („Pisać nie mogłem, bo w pisarstwie wykorzystywane są te same mięśnie, co w aktorstwie”). Po roku przeniósł się do Wyższej Szkoły Teatralnej im. Szczukina na wydział reżyserii teatru dramatycznego (kurs Leonida Heifetza) („To było dopiero szczęście!”). W 2005 roku odszedł z teatru („Być może nie na zawsze, nie chcę zgadywać”).
Sam o sobie mówi: „Obecnie moim zawodem jest pisarstwo”. Autor Pitera mieszka w Moskwie. Prawdziwe nazwisko ukrywa. Pseudonim Szymun Wroczek przybrał na cześć bohatera filmu, w którym jeden przyjaciel zdradza drugiego w imię wyższego celu. („Tam był wielki moralny dylemat. Bardzo mnie to poruszyło”). Wroczek lubi stawiać swoich bohaterów w podobnych sytuacjach.
Literackim debiutem Szymuna w 2001 roku było opowiadanie „Troje martwych bogów”. Swoją pierwszą książkę, zbiór opowiadań „Do sierżanta nikt nie dzwoni”, wydał w 2006 roku. Autor powieści „Dziki talent”, razem z Witalijem Obedinem, Metro 2033: Piter, „Rzym. Ostatni legat” i wielu opowiadań. Laureat nagród: magazynu „Mir Fantastiki” za najlepszy rosyjski zbiór opowiadań („Do sierżanta nikt nie dzwoni”, 2006); Międzynarodowego Festiwalu Fantastyki „Zwiezdny Most” (Najlepszy debiut: „Do sierżanta nikt nie dzwoni”, 2006) oraz międzynarodowego konwentu fantastyki „RosKon” (Metro 2033: Piter, 2011).
Niedawno drukarnię opuścił drugi zbiór opowiadań Szymuna Wroczka „Tango żelaznego serca”.